Waterdruppels
Door: Marina
Blijf op de hoogte en volg Marina
01 Juli 2019 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Zodra we in ons hotel in Plettenberg Bay aankomen nemen we beide een heerlijk hete douche om op te warmen van het kayakken. Daarna rijden we het centrum in op zoek naar een restaurant. We parkeren de auto en in de verte komt er iemand keihard aan rennen. Hier is het gebruikelijk dat er een parkeerwacht staat. Soms zijn dit officiële aangestelde mannen met oranje hesjes. Heel vaak zijn het door hen zelf aangestelde dudes met gele hesjes. En soms gewoon arme mannen, zoals deze. Super irritant. Ze waken over je auto, helpen je met uitrijden en verwachten dan een fooi. In sommige situaties snappen we dit. Maar meestal, zoals nu, wanneer de hele straat leeg is en gewoon totaal overbodig is het super irritant. Ja we zijn blank en ja we zijn toeristen, maar nee we zijn niet stinkend rijk en kunnen niet aan elke schooier geld geven. Wij sparen al ons geld om dit te kunnen doen! Ja! Oke! Soo no nott please! Pff!
Plettenberg Bay is een toeristisch badplaatsje, waar vooral ook veel zuid afrikanen vakantie houden. Het is er zomers vast heel leuk. Maar nu komt de regen met bakken uit de lucht en is er dus vrij weinig te doen. Bij gebrek aan ideeën hebben we altijd een hulpje: geocache. Voor degene die niet weten wat dat is: een app die coördinaten geeft en op die coördinaat ligt ergens een 'schat' verborgen die je moet zoeken. Wanneer je hem vind schrijf je jouw nicknaam op en bevestig je in de app dat je hem gevonden hebt, of niet. Zo hebben wij de volgende dag door heel Plettenberg Bay 'schatjes' gezocht, gevonden en niet gevonden. Op deze manier toch het stadje gezien en ons vermaakt. Deze avond hadden wij geen zin om ergens in een restaurant te gaan zitten. We kopen bij de Spar supermarkt ons avondmaal: bakje pastasalade, chocomouse, carrotcake, cheescake, 2 zakken chips, zak m&m's, een reep chocola en chocolademelk om het allemaal weg te spoelen. Hihi
Over de bergen en door het dal rijden wij naar Knysna toe. Een bosrijkgebied dat oa populair is vanwege het mountainbiken. Nou wij zijn de beroerste niet (en weten verder niks beters te doen), dus gaan hier in mee. We zoeken een fietsenverhuur op en laten ons informeren over de routes. Ondanks dat het nu miezert zegt meneer dat het gaat opklaren en het prima te doen is in een korte broek.
Zo gezegd, zo gedaan. We kleden ons om en ik trek voor het eerst deze reis een korte broek aan. We mogen onze koffers daar achter laten, zodat er ruimte in de auto is voor de fietsen. We kiezen een route van ongeveer 4 uur fietsen, maar het startpunt was nog 15 minuten rijden vanaf hier.
Eenmaal bij het startpunt is het nog behoorlijk koud en nog steeds geen zonneschijn, gelukkig wel droog. Helmpje op, m'n dikke kont op die mooie roze mountainbike en gaan met die banaan. Corbin en ik komen er al snel achter dat dit niet onze hobby is. Het begin was een stukkie bergopwaards via zandpad. Niks mis mee. Maar toen door de bossen, de berg af. Jezuss wat een gehobbel en gestoot op die fiets zeg. Aan het einde van dat pad, bij een kruising waar met bordjes verschillende routes staan aangegeven houden we even pauze. We zijn op 1/3 van de route... zullen we een kortere nemen? Ja, we besluiten dat te doen en fietsen door. Vanaf dat moment was het eigenlijk wel leuk. Niet meer dat super heftige gehobbel, wel zandpaden met gaten, bergopwaards etc, maar goed te doen en zelfs wel lekker wanneer je de spiertjes hard aan het werk voelt. Het is erg modderig door al het regenen en zo zijn wij al snel smerig. Toen er een grote plas water naderde dacht ik 'ben toch al vies dus ga er wel lekker door heen racen'! Tot ik halverwege vast in de blubber kwam te zitten... en daardoor tot m'n enkels ook in de blubber. Bleergh! Natte schoenen, natte sokken! Slimme actie joh! Er zit niks anders op dan door te gaan. Aan het einde vd verkorte route vonden we het toch wel leuk en baalde we dat wij niet onze eerste, langere route hadden aangehouden. We houden ff pauze terug bij de auto en proppen ons vol met de restanten van ons 'avondmaal' van gisteren en besluiten dan nog een route te gaan doen.
We zijn de eerste heuvel over en we vinden het allebij keizwaar. Het begon ook nog eens te regenen. We proberen toch eerst nog een stukje verder, maar onze benen gaan geen hele route meer kunnen uitfietsen op deze blubberige zandpaden en in de regen. Het is verstandiger om op te houden. We leveren de fietsen in en rijden dan door naar Oudshoorn waar ons volgende hotel is.
Moe, maar voldaan, komen we hier 's avonds in het donker aan. Eten ME-GA lekker bij een super knus restaurantje: Nostalgie om vervolgens tonnetje rond in slaap te vallen.
Oudshoorn staat bekend vanwege de struisvogel industrie. Je kan hier een boerderij bezoeken met heel veel struisvogels of zelf struisvogel rijden!!? Wie verzint het om op z'n beestje te gaan zitten met zijn vette lichaam. Soms he... mensen.. pff. Daarnaast konden we hier ook nog grotten bezoeken. Genoeg te doen, maar niets waar onze interesses liggen. Dus wat doen we dan? Juist, geocachen en op die manier t stadje lekker ontdekken.
Vervolgens staat Hermanus op de planning. We komen hier in de middag aan en de zon schijnt eindelijk weer eens! Jippie! (Het is zo fijn te weten dat het in Nederland ondertussen bijna 40 graden is. Pfff.)
We wandelen over de boulevard en kijken uit over de oceaan. Erg ver in de verte zien we water omhoog spuiten. Een walvis! Daar staat Hermamus bekend om, de vele walvissen die hier naartoe komen, omdat Hermanus een grote baai is waar het water rustiger en warmer is. Perfect om rustig eten te zoeken en het belangrijkste: om te walvisseksen. Wij boeken een tourtje voor de dag erna om ze te gaan spotten.
Wij hebben destijds in Sri lanka ook al walvissen gespot, maar het blijft leuk. En deze walvissen waren echt mega dichtbij! We hebben ze super lang kunnen bewonderen en kunnen bestuderen hoe zij seks hebben.
.. oke dit zie je niet echt. Het vrouwtje gaat onder water, onder t mannetje zwemmen en dan gebeurt het. Ps. Wist je dat een walvis een penis van 2.7 meter heeft!? En dat het vrouwtje de sperma van de walvis niet accepteert. Pas nadat ze de halve oceaan heeft uitgeprobeerd, beslist ze pas welke haar daadwerkelijk mag bezwangeren. Zeer leerzaam ook dus z'n boottochtje. We werden ook nog vergezeld door vele dolfijnen en zeehonden.
Van dat alles kregen we honger. We hadden de dag ervoor een tentje gezien die alles met belgische wafels serveert, dus dat moesten we uitproberen natuurlijk. Het was een soort pannenkoekenhuis, maar dan met wafels. Jummii! (Vooral de zoete)
Genoeg energie opgedaan om weer een stukje te rijden. Next stop: Stellenbosch. DE wijnomgeving van Zuid Afrika. Je zou dus denken dat wij hier enorm veel wijn hebben gezopen. Helaas waren wij te laat aangekomen in de stad en waren alle wijntours al voorbij. Hier hadden wij niet over nagedacht. Balen, want hier zijn we maar 1 nachtje. De volgende dag rijden we door naar Kaapstad. Rijden onder invloed mag niet, dus de wijnproeverij gaat aan ons voorbij.
We komen aan in een donkergrijs, natte kaapstad. We rusten wat en gaan daarna het centrum van Kaapstad in. Om precies te zijn: de wijk Bo-kaap. Leuk om even te zien vanwege alle verschillende kleuren wat de huizen hebben. Dit heeft de donkere bevolking destijds gedaan om te vieren dat ze vrij zijn, geen slavernij meer (19e eeuw).
Zuid Afrika heeft nogal wat te verduren gehad. Het is bizar te weten dat pas in de jaren 90 de apartheid is afgeschaft. Tot die tijd leefde de blanken en kleurlingen apart. Kun jij je voorstellen dat er bij de speeltuinen borden hingen waarop stond dat daar enkel blanken mochten spelen? De kleurlingen waren verbannen naar bepaalde plekken in het land en in de stad. En dat is vandaag de dag nog steeds te zien. Toen we kaapstad in reden, reden we eerst kilometers lang langs sloppenwijken. Huisjes gemaakt van afvalhout en golfplaten.
Om nog meer beeld bij dit verhaal te voegen, boeken wij een tour naar Robbeneiland voor de volgende dag. Het Eiland waar onder andere Nelson Mandela gevangen heeft gezeten.
In de namiddag krijgen wij goedkeuring om van hotel te veranderen. Toen we vanochtend aankwamen, had Corbin het idee dat we niet helemaal op de plek zaten, zoals gezegd in het reispakket. We zouden midden in het centrum zitten, een half uurtje lopen naar de haven. Dit hotel zat aan de snelweg en was 1.5 uur lopen.
Het andere hotel is veel mooier en moderner, dus we hebben het idee dat de lokale agentschap ons wilde afdoen met een goedkopere accomodatie. Helaas niet gelukt. Met deze zijn we wel tevreden. Lekker slapen!
Helaas gaat de tour naar Robbeneiland niet door vanwege het slechte weer. Het is een uur met de boot om er te komen, dus vandaar de keuze van de organisatie. Balen!! De wel bekende tafelberg is ook niet interesant aangezien die ook goed bedekt is onder een dik pak grijze wolken.
We pakken de auto en gaan de bekende Cheapmans peak route rijden. Het schiereiland onder kaapstad met de weg direct langs de kust over de hoge bergen. Hier ligt ook het strandje waar de kolonie pinguins leven. We hadden online gelezen dat er een klein strandje met weinig pinguins gratis was en de andere 5 euro entree. Nou, die 5 euro entree is 9 euro entree voor beide stranden geworden. Niks geen gratis pinguins kijken. En het meest frustrerende is nog wel dat wij toeristen eigenlijk mega worden gediscrimineerd!
Kun jij je indenken dat wij nederlanders aan buitenlanders méér entree gaan vragen dan dat wij aan ons eigen volk doen? Mijn god ik zie de hele discussie over hoe discriminerend nederland is al voor me. Maar hier kan het wel. En niet te zuinig. Wij moeten 4 keer zoveel entree betalen dan de Zuid Afrikaan. En dit maakt Zuid Afrika best een duur land om door te reizen. Je zou denken dat het minder ontwikkeld is en dus goedkoper, maar dit is absoluut niet waar! Het is allemaal vergelijkbaar met de prijzen in Nederland, al dan niet duurder bij bepaalde dingen. Bijvoorbeeld een uitzichtpunt (met natuurgebied wat ervoor ligt) waar wij 18 euro p.p moesten betalen. Die slaan we dus maar over.
De pinguins waren wel echt heel leuk!
De laatste twee dagen in kaapstad vallen enorm tegen. Het slechte weer blijft aanhouden en de robbeneiland tour word steeds weer gecancelt. Op de laatste dag hadden we heel eventjes hoop. We wilden naar de boot lopen en werden toen toch geïnformeerd dat het weer was gecancelt. Dit keer dus maar geld terug ipv verplaatsen. De dikke wolken hangen nog steeds over de tafelberg heen, dus daar gaan wij niet naar toe.
We proberen de laatste dag nog te redden door de kleinere berg naast de tafelberg te bewandelen. Lionshead. Leuke stijle wandeling. Helaas heeft Corbin last van hoogte vrees, dus de top halen we niet. We dalen af naar beneden en voldoen onze laatste uurtjes op afrikaanse grond in een bar/restaurant met lekker eten, drankjes en kaarspelletjes.
En voordat je het weet zitten de 3 weken er alweer op. En wauuw, ondanks het teleurstellende einde, hebben we weer een mega vette ervaring erop zitten. We hebben zoveel moois gezien met toch wel het hoogte punt, alle wildlife dat hier leeft, alle wilde natuur. Het Afrika zoals iedereen het zich voorstelt.
Plettenberg Bay is een toeristisch badplaatsje, waar vooral ook veel zuid afrikanen vakantie houden. Het is er zomers vast heel leuk. Maar nu komt de regen met bakken uit de lucht en is er dus vrij weinig te doen. Bij gebrek aan ideeën hebben we altijd een hulpje: geocache. Voor degene die niet weten wat dat is: een app die coördinaten geeft en op die coördinaat ligt ergens een 'schat' verborgen die je moet zoeken. Wanneer je hem vind schrijf je jouw nicknaam op en bevestig je in de app dat je hem gevonden hebt, of niet. Zo hebben wij de volgende dag door heel Plettenberg Bay 'schatjes' gezocht, gevonden en niet gevonden. Op deze manier toch het stadje gezien en ons vermaakt. Deze avond hadden wij geen zin om ergens in een restaurant te gaan zitten. We kopen bij de Spar supermarkt ons avondmaal: bakje pastasalade, chocomouse, carrotcake, cheescake, 2 zakken chips, zak m&m's, een reep chocola en chocolademelk om het allemaal weg te spoelen. Hihi
Over de bergen en door het dal rijden wij naar Knysna toe. Een bosrijkgebied dat oa populair is vanwege het mountainbiken. Nou wij zijn de beroerste niet (en weten verder niks beters te doen), dus gaan hier in mee. We zoeken een fietsenverhuur op en laten ons informeren over de routes. Ondanks dat het nu miezert zegt meneer dat het gaat opklaren en het prima te doen is in een korte broek.
Zo gezegd, zo gedaan. We kleden ons om en ik trek voor het eerst deze reis een korte broek aan. We mogen onze koffers daar achter laten, zodat er ruimte in de auto is voor de fietsen. We kiezen een route van ongeveer 4 uur fietsen, maar het startpunt was nog 15 minuten rijden vanaf hier.
Eenmaal bij het startpunt is het nog behoorlijk koud en nog steeds geen zonneschijn, gelukkig wel droog. Helmpje op, m'n dikke kont op die mooie roze mountainbike en gaan met die banaan. Corbin en ik komen er al snel achter dat dit niet onze hobby is. Het begin was een stukkie bergopwaards via zandpad. Niks mis mee. Maar toen door de bossen, de berg af. Jezuss wat een gehobbel en gestoot op die fiets zeg. Aan het einde van dat pad, bij een kruising waar met bordjes verschillende routes staan aangegeven houden we even pauze. We zijn op 1/3 van de route... zullen we een kortere nemen? Ja, we besluiten dat te doen en fietsen door. Vanaf dat moment was het eigenlijk wel leuk. Niet meer dat super heftige gehobbel, wel zandpaden met gaten, bergopwaards etc, maar goed te doen en zelfs wel lekker wanneer je de spiertjes hard aan het werk voelt. Het is erg modderig door al het regenen en zo zijn wij al snel smerig. Toen er een grote plas water naderde dacht ik 'ben toch al vies dus ga er wel lekker door heen racen'! Tot ik halverwege vast in de blubber kwam te zitten... en daardoor tot m'n enkels ook in de blubber. Bleergh! Natte schoenen, natte sokken! Slimme actie joh! Er zit niks anders op dan door te gaan. Aan het einde vd verkorte route vonden we het toch wel leuk en baalde we dat wij niet onze eerste, langere route hadden aangehouden. We houden ff pauze terug bij de auto en proppen ons vol met de restanten van ons 'avondmaal' van gisteren en besluiten dan nog een route te gaan doen.
We zijn de eerste heuvel over en we vinden het allebij keizwaar. Het begon ook nog eens te regenen. We proberen toch eerst nog een stukje verder, maar onze benen gaan geen hele route meer kunnen uitfietsen op deze blubberige zandpaden en in de regen. Het is verstandiger om op te houden. We leveren de fietsen in en rijden dan door naar Oudshoorn waar ons volgende hotel is.
Moe, maar voldaan, komen we hier 's avonds in het donker aan. Eten ME-GA lekker bij een super knus restaurantje: Nostalgie om vervolgens tonnetje rond in slaap te vallen.
Oudshoorn staat bekend vanwege de struisvogel industrie. Je kan hier een boerderij bezoeken met heel veel struisvogels of zelf struisvogel rijden!!? Wie verzint het om op z'n beestje te gaan zitten met zijn vette lichaam. Soms he... mensen.. pff. Daarnaast konden we hier ook nog grotten bezoeken. Genoeg te doen, maar niets waar onze interesses liggen. Dus wat doen we dan? Juist, geocachen en op die manier t stadje lekker ontdekken.
Vervolgens staat Hermanus op de planning. We komen hier in de middag aan en de zon schijnt eindelijk weer eens! Jippie! (Het is zo fijn te weten dat het in Nederland ondertussen bijna 40 graden is. Pfff.)
We wandelen over de boulevard en kijken uit over de oceaan. Erg ver in de verte zien we water omhoog spuiten. Een walvis! Daar staat Hermamus bekend om, de vele walvissen die hier naartoe komen, omdat Hermanus een grote baai is waar het water rustiger en warmer is. Perfect om rustig eten te zoeken en het belangrijkste: om te walvisseksen. Wij boeken een tourtje voor de dag erna om ze te gaan spotten.
Wij hebben destijds in Sri lanka ook al walvissen gespot, maar het blijft leuk. En deze walvissen waren echt mega dichtbij! We hebben ze super lang kunnen bewonderen en kunnen bestuderen hoe zij seks hebben.
.. oke dit zie je niet echt. Het vrouwtje gaat onder water, onder t mannetje zwemmen en dan gebeurt het. Ps. Wist je dat een walvis een penis van 2.7 meter heeft!? En dat het vrouwtje de sperma van de walvis niet accepteert. Pas nadat ze de halve oceaan heeft uitgeprobeerd, beslist ze pas welke haar daadwerkelijk mag bezwangeren. Zeer leerzaam ook dus z'n boottochtje. We werden ook nog vergezeld door vele dolfijnen en zeehonden.
Van dat alles kregen we honger. We hadden de dag ervoor een tentje gezien die alles met belgische wafels serveert, dus dat moesten we uitproberen natuurlijk. Het was een soort pannenkoekenhuis, maar dan met wafels. Jummii! (Vooral de zoete)
Genoeg energie opgedaan om weer een stukje te rijden. Next stop: Stellenbosch. DE wijnomgeving van Zuid Afrika. Je zou dus denken dat wij hier enorm veel wijn hebben gezopen. Helaas waren wij te laat aangekomen in de stad en waren alle wijntours al voorbij. Hier hadden wij niet over nagedacht. Balen, want hier zijn we maar 1 nachtje. De volgende dag rijden we door naar Kaapstad. Rijden onder invloed mag niet, dus de wijnproeverij gaat aan ons voorbij.
We komen aan in een donkergrijs, natte kaapstad. We rusten wat en gaan daarna het centrum van Kaapstad in. Om precies te zijn: de wijk Bo-kaap. Leuk om even te zien vanwege alle verschillende kleuren wat de huizen hebben. Dit heeft de donkere bevolking destijds gedaan om te vieren dat ze vrij zijn, geen slavernij meer (19e eeuw).
Zuid Afrika heeft nogal wat te verduren gehad. Het is bizar te weten dat pas in de jaren 90 de apartheid is afgeschaft. Tot die tijd leefde de blanken en kleurlingen apart. Kun jij je voorstellen dat er bij de speeltuinen borden hingen waarop stond dat daar enkel blanken mochten spelen? De kleurlingen waren verbannen naar bepaalde plekken in het land en in de stad. En dat is vandaag de dag nog steeds te zien. Toen we kaapstad in reden, reden we eerst kilometers lang langs sloppenwijken. Huisjes gemaakt van afvalhout en golfplaten.
Om nog meer beeld bij dit verhaal te voegen, boeken wij een tour naar Robbeneiland voor de volgende dag. Het Eiland waar onder andere Nelson Mandela gevangen heeft gezeten.
In de namiddag krijgen wij goedkeuring om van hotel te veranderen. Toen we vanochtend aankwamen, had Corbin het idee dat we niet helemaal op de plek zaten, zoals gezegd in het reispakket. We zouden midden in het centrum zitten, een half uurtje lopen naar de haven. Dit hotel zat aan de snelweg en was 1.5 uur lopen.
Het andere hotel is veel mooier en moderner, dus we hebben het idee dat de lokale agentschap ons wilde afdoen met een goedkopere accomodatie. Helaas niet gelukt. Met deze zijn we wel tevreden. Lekker slapen!
Helaas gaat de tour naar Robbeneiland niet door vanwege het slechte weer. Het is een uur met de boot om er te komen, dus vandaar de keuze van de organisatie. Balen!! De wel bekende tafelberg is ook niet interesant aangezien die ook goed bedekt is onder een dik pak grijze wolken.
We pakken de auto en gaan de bekende Cheapmans peak route rijden. Het schiereiland onder kaapstad met de weg direct langs de kust over de hoge bergen. Hier ligt ook het strandje waar de kolonie pinguins leven. We hadden online gelezen dat er een klein strandje met weinig pinguins gratis was en de andere 5 euro entree. Nou, die 5 euro entree is 9 euro entree voor beide stranden geworden. Niks geen gratis pinguins kijken. En het meest frustrerende is nog wel dat wij toeristen eigenlijk mega worden gediscrimineerd!
Kun jij je indenken dat wij nederlanders aan buitenlanders méér entree gaan vragen dan dat wij aan ons eigen volk doen? Mijn god ik zie de hele discussie over hoe discriminerend nederland is al voor me. Maar hier kan het wel. En niet te zuinig. Wij moeten 4 keer zoveel entree betalen dan de Zuid Afrikaan. En dit maakt Zuid Afrika best een duur land om door te reizen. Je zou denken dat het minder ontwikkeld is en dus goedkoper, maar dit is absoluut niet waar! Het is allemaal vergelijkbaar met de prijzen in Nederland, al dan niet duurder bij bepaalde dingen. Bijvoorbeeld een uitzichtpunt (met natuurgebied wat ervoor ligt) waar wij 18 euro p.p moesten betalen. Die slaan we dus maar over.
De pinguins waren wel echt heel leuk!
De laatste twee dagen in kaapstad vallen enorm tegen. Het slechte weer blijft aanhouden en de robbeneiland tour word steeds weer gecancelt. Op de laatste dag hadden we heel eventjes hoop. We wilden naar de boot lopen en werden toen toch geïnformeerd dat het weer was gecancelt. Dit keer dus maar geld terug ipv verplaatsen. De dikke wolken hangen nog steeds over de tafelberg heen, dus daar gaan wij niet naar toe.
We proberen de laatste dag nog te redden door de kleinere berg naast de tafelberg te bewandelen. Lionshead. Leuke stijle wandeling. Helaas heeft Corbin last van hoogte vrees, dus de top halen we niet. We dalen af naar beneden en voldoen onze laatste uurtjes op afrikaanse grond in een bar/restaurant met lekker eten, drankjes en kaarspelletjes.
En voordat je het weet zitten de 3 weken er alweer op. En wauuw, ondanks het teleurstellende einde, hebben we weer een mega vette ervaring erop zitten. We hebben zoveel moois gezien met toch wel het hoogte punt, alle wildlife dat hier leeft, alle wilde natuur. Het Afrika zoals iedereen het zich voorstelt.
