Over de grens en terug
Door: Marina
Blijf op de hoogte en volg Marina
19 Juni 2019 | Zuid-Afrika, KwaZulu
Na onze dag in het Krugerpark konden we om 6.30u terecht bij het ontbijt. Daarna gelijk uitchecken, in de auto en opweg naar eSwatini. Dit was een rit van 4 uur en nog eens een half uur oponthoud bij de grens. Grens? Ja, eSwatini is een ander land gelegen in Zuid Afrika. Voorheen heette dit land Swaziland. We bezoeken hier eerst een nagebouwd dorp van de Swazi's. Een dorp hoe zij vroeger leefde, in rieten hutjes. We kregen uitleg over het stamhoofd, met zijn meerdere vrouwen, en over al hun culturele gewoontes. Eentje daarvan was dat de vrouwen de speciale bieren maakten, maar het was absoluut verboden om dit als vrouw zijnde te drinken. En zo waren er nog veel meer vrouwonvriendelijke (maar ook wel grappige) gewoontes. Daarnaast gaven ze ook nog een voorstelling, waarbij gedanst en gezongen werd. Na dit alles lopen we nog even een heuveltje over om daar in een dalletje een waterval te bekijken.
We stappen de auto weer in en we doen ons derde natuur reservaat aan. In dit reservaat hebben ze verschillende wandelroutes. Daar willen we er wel wat van doen, want wij houden wel van een stevige wandeling. Helaas is het al 14.45u wanneer we aankomen en sluit het park om 17u. Hierdoor kunnen we alleen een korte route doen van maximaal twee uur. In dit reservaat mag er gelopen worden omdat hier geen dreigende dieren leven. Ze hebben vooral antilopes, aapjes, krokodillen en nijlpaarden. De nijlpaarden hebben we niet gezien, maar gelukkig wel de andere dieren en de waanzinnig mooie natuur hier. Het is hier veel groener dan wat we tot nu toe gezien hebben in Zuid Afrika.
Iets voor vijven rijden we het park weer uit, op weg naar de accomodatie. We volgen netjes de gps. "Ga rechts af"... huh, een zandpad en we moeten nog 25 kilometer? Waarschijnlijk een klein stukje zeiden we tegen elkaar, dus we rijden door. Nou, lang leve de gps... Pfff het was dus helemaal een onverharde weg, dwars over de bergen heen. Eentje die je met een 4x4 zou moeten doen. Het feit dat het ook nog eens donker werd, werkte ook niet mee. Gelukkig heeft de auto het gered en zijn we onderweg nog een ananas plantage tegen gekomen, wat dan wel weer mooi was om te zien. In de accomodatie controleerde we de route, er bleek dus gewoon een normale weg om de berg heen te gaan. Voortaan dus eerst maar zelf de route controleren, ipv zomaar de navigatie te volgen. We zitten in een erg leuke accomodatie. Er is een openhaard op de kamer en het eten hier is echt heerlijk, alles huisgemaakt. De serveersters lopen in traditionele jurken: jurken die ze droegen wanneer de schoonmoeder op bezoek kwam.
De dag nadien rijden we heel eSwatini door. Onderweg zijn we gelaserd en aangehouden. Corbin reed 111 daar waar we maar 60 mochten en kregen een boete. Shippps!! Dat doet pijn in de portemonnee. Jullie mogen raden hoeveel dit koste...
Terug in Zuid-Afrika gaan we naar het toeristische st. Lucia, vlak bij de oceaan. Dit plaatsje ligt in de Wetlands, oftewel geen droogte meer maar heel veel groen. De plaats is vooral bekend vanwege de rivier en het meer dat zich er bevind met de vele nijlpaarden die daar wonen.
We worden ongelofelijk vriendelijk ontvangen in weer een hele leuke accomodatie. De receptioniste geeft ons goede uitleg over wat te doen en zo zijn we snel opweg naar onze volgende activiteit.
We bezoeken het reservaat iSimangiliso. Deze keer rijden we met onze eigen auto door dit vrij kleine park heen. Hier bevinden zich geen roofdieren, maar we hopen hier de nijlpaarden te spotten. Op wat zebra's, apen en antilopes na helaas geen andere dieren gezien. De zon begint onder te gaan en het was bijna sluitingstijd, dus we rijden terug naar de uitgang. Ineens is er een wegblokkade van veel auto's. Hier moet wat te zien zijn! Ja inderdaad, 2 dikke vette nijlpaarden lopen langs de kant van de weg. De auto's draaien met hun koplampen naar de nijlpaarden toe, waardoor ze verder weg lopen. Zo stom! In het Kruger hadden we gelezen dat je de lichten niet aan mocht i.v.m. de dieren, dus wij reden al continu zonder lampen aan. Doordat de nijlpaarden weglopen rijden alle andere auto's allemaal weg. Wij zijn nog wel gefasineerd en blijven nog even kijken. Gelukkig, want doordat alle lichten nu weg zijn, komen ze terug lopen. Zo dichtbij dat ik het gewoon eng vond! 5 meter afstand ofzo? Het was helaas al te donker om foto's (zonder flits) te kunnen maken. We rijden een stukje met de nijlpaarden mee. Opgegeven moment draait 1 van de nijlpaarden zijn kop naar ons toe en begint hij een blazend geluid te maken. Oke, dat was een waarschuwing. Snel wegwezen, ik wil niet geramt worden door zo'n bakbeest hihi. Super gaaf was het wel! Jippiee we zagen een hippie uh oo, Hippo! Hahaha!
We hebben nog geen genoeg van alle wilde dieren hier. We zouden graag nog de luipaard willen zien en het liefst de leeuwen en cheeta's van wat dichter bij. We hebben daarom de dag erna nog een safari geboekt in het reservaat op een uur rijden afstand. Hiervoor gaat de wekker om freaking VIER!! uur. We hebben geluk, ook dit keer zijn we de enige twee in de jeep. Soort van privetour dus. Hier in Afrika is het nu winter en de rustigste periode van het jaar, we hebben dus veel priviléges.
Deze ranger deed erg zijn best. Hij zag verse wilde honden poep op de weg en hier werd hij helemaal wild van. Als een gek scheurde hij de onverharde wegen op. Ze rennen heel snel, maar als wij ook snel zijn dat kunnen we ze nog zien! Haha.. Mijn god hier krikt je adrenaline wel van op, maar helaas waren ze toch te snel, want we hebben ze niet meer kunnen vinden. Onze ranger vertelt dat het gras op zn hoogst staat nu en het daardoor lastiger is om de dieren te vinden. Ook zijn de katachtige 's nachts het actiefs, dan gaan ze jagen. Corbin roept ineens 'stop!'. Klein stukje terug dacht hij iets te zien, maar misschien is het ook wel gewoon een steen. Dit hadden we wel vaker. Dan denk je iets te zien, maar is het een dode boom of een rots. Maar we hebben geluk, en hoe. Het waren nu 2 leeuwen! Woaa! Verder geen enkele andere auto of jeep in de buurt, lekker voor ons zelf. Ze zijn veeeel dichter bij dan de eerste keer dat we ze zagen. Helaas komen er al snel veel auto's bij. Hierdoor staan de leeuwen op en gaan ze aan de wandel. Zooo mooi om te zieeennnn!! whoeehoe!! De ranger rijd snel door en we volgen ze in de bosjes. Wooow nog dichterbij nu! De leeuwen lopen weer terug de andere kant op, dus de ranger draait snel om en we volgen ze weer. Ik zie de poten waazig door de bosjes heen. We staan stil en ineens zie ik eentje wel heel dichtbij door de bosjes heen. Corbin en ik hangen van enthousiasme half uit de jeep. De ranger van de jeep achter ons roept dan ook dat we snel weer volledig in de jeep moeten gaan zitten. Whuhahaha, hoohoo hiieehie! Woepsie! Ja. Jezus! Ze zijn echt mega groot en zo dichtbij!! Een snelle sprong en we zijn leeuwen brokjes geworden natuurlijk. We genieten er nog eventjes van, maar dan hebben de leeuwen er genoeg van en ze gaan ervandoor.
Tijdens de safari zien we later ook nog twee neushoorns van een kleine afstand, ook heel erg vet. En natuurlijk vele andere dieren.
In de middag doen we nog een boottochtje van 2 uurtjes over de rivier. Gericht op het zien van krokodillen en nijlpaarden. Nou die zagen we dan ook in overvloed dit keer. Behoorlijk dichtbij weer. Hele families dikkerds bij elkaar. Wat een lelijke dieren eigenlijk als je ze zo op de oever ziet staan. Wel kei leuk als ze zo hun bek helemaal open doen. We zien ook nog een zeeadelaar dichtbij langsvliegen en ofcourse de krokodillen. Al vind ik die na mijn reisje door Florida niet zo heel interesant meer hihi.
We stappen de auto weer in en we doen ons derde natuur reservaat aan. In dit reservaat hebben ze verschillende wandelroutes. Daar willen we er wel wat van doen, want wij houden wel van een stevige wandeling. Helaas is het al 14.45u wanneer we aankomen en sluit het park om 17u. Hierdoor kunnen we alleen een korte route doen van maximaal twee uur. In dit reservaat mag er gelopen worden omdat hier geen dreigende dieren leven. Ze hebben vooral antilopes, aapjes, krokodillen en nijlpaarden. De nijlpaarden hebben we niet gezien, maar gelukkig wel de andere dieren en de waanzinnig mooie natuur hier. Het is hier veel groener dan wat we tot nu toe gezien hebben in Zuid Afrika.
Iets voor vijven rijden we het park weer uit, op weg naar de accomodatie. We volgen netjes de gps. "Ga rechts af"... huh, een zandpad en we moeten nog 25 kilometer? Waarschijnlijk een klein stukje zeiden we tegen elkaar, dus we rijden door. Nou, lang leve de gps... Pfff het was dus helemaal een onverharde weg, dwars over de bergen heen. Eentje die je met een 4x4 zou moeten doen. Het feit dat het ook nog eens donker werd, werkte ook niet mee. Gelukkig heeft de auto het gered en zijn we onderweg nog een ananas plantage tegen gekomen, wat dan wel weer mooi was om te zien. In de accomodatie controleerde we de route, er bleek dus gewoon een normale weg om de berg heen te gaan. Voortaan dus eerst maar zelf de route controleren, ipv zomaar de navigatie te volgen. We zitten in een erg leuke accomodatie. Er is een openhaard op de kamer en het eten hier is echt heerlijk, alles huisgemaakt. De serveersters lopen in traditionele jurken: jurken die ze droegen wanneer de schoonmoeder op bezoek kwam.
De dag nadien rijden we heel eSwatini door. Onderweg zijn we gelaserd en aangehouden. Corbin reed 111 daar waar we maar 60 mochten en kregen een boete. Shippps!! Dat doet pijn in de portemonnee. Jullie mogen raden hoeveel dit koste...
Terug in Zuid-Afrika gaan we naar het toeristische st. Lucia, vlak bij de oceaan. Dit plaatsje ligt in de Wetlands, oftewel geen droogte meer maar heel veel groen. De plaats is vooral bekend vanwege de rivier en het meer dat zich er bevind met de vele nijlpaarden die daar wonen.
We worden ongelofelijk vriendelijk ontvangen in weer een hele leuke accomodatie. De receptioniste geeft ons goede uitleg over wat te doen en zo zijn we snel opweg naar onze volgende activiteit.
We bezoeken het reservaat iSimangiliso. Deze keer rijden we met onze eigen auto door dit vrij kleine park heen. Hier bevinden zich geen roofdieren, maar we hopen hier de nijlpaarden te spotten. Op wat zebra's, apen en antilopes na helaas geen andere dieren gezien. De zon begint onder te gaan en het was bijna sluitingstijd, dus we rijden terug naar de uitgang. Ineens is er een wegblokkade van veel auto's. Hier moet wat te zien zijn! Ja inderdaad, 2 dikke vette nijlpaarden lopen langs de kant van de weg. De auto's draaien met hun koplampen naar de nijlpaarden toe, waardoor ze verder weg lopen. Zo stom! In het Kruger hadden we gelezen dat je de lichten niet aan mocht i.v.m. de dieren, dus wij reden al continu zonder lampen aan. Doordat de nijlpaarden weglopen rijden alle andere auto's allemaal weg. Wij zijn nog wel gefasineerd en blijven nog even kijken. Gelukkig, want doordat alle lichten nu weg zijn, komen ze terug lopen. Zo dichtbij dat ik het gewoon eng vond! 5 meter afstand ofzo? Het was helaas al te donker om foto's (zonder flits) te kunnen maken. We rijden een stukje met de nijlpaarden mee. Opgegeven moment draait 1 van de nijlpaarden zijn kop naar ons toe en begint hij een blazend geluid te maken. Oke, dat was een waarschuwing. Snel wegwezen, ik wil niet geramt worden door zo'n bakbeest hihi. Super gaaf was het wel! Jippiee we zagen een hippie uh oo, Hippo! Hahaha!
We hebben nog geen genoeg van alle wilde dieren hier. We zouden graag nog de luipaard willen zien en het liefst de leeuwen en cheeta's van wat dichter bij. We hebben daarom de dag erna nog een safari geboekt in het reservaat op een uur rijden afstand. Hiervoor gaat de wekker om freaking VIER!! uur. We hebben geluk, ook dit keer zijn we de enige twee in de jeep. Soort van privetour dus. Hier in Afrika is het nu winter en de rustigste periode van het jaar, we hebben dus veel priviléges.
Deze ranger deed erg zijn best. Hij zag verse wilde honden poep op de weg en hier werd hij helemaal wild van. Als een gek scheurde hij de onverharde wegen op. Ze rennen heel snel, maar als wij ook snel zijn dat kunnen we ze nog zien! Haha.. Mijn god hier krikt je adrenaline wel van op, maar helaas waren ze toch te snel, want we hebben ze niet meer kunnen vinden. Onze ranger vertelt dat het gras op zn hoogst staat nu en het daardoor lastiger is om de dieren te vinden. Ook zijn de katachtige 's nachts het actiefs, dan gaan ze jagen. Corbin roept ineens 'stop!'. Klein stukje terug dacht hij iets te zien, maar misschien is het ook wel gewoon een steen. Dit hadden we wel vaker. Dan denk je iets te zien, maar is het een dode boom of een rots. Maar we hebben geluk, en hoe. Het waren nu 2 leeuwen! Woaa! Verder geen enkele andere auto of jeep in de buurt, lekker voor ons zelf. Ze zijn veeeel dichter bij dan de eerste keer dat we ze zagen. Helaas komen er al snel veel auto's bij. Hierdoor staan de leeuwen op en gaan ze aan de wandel. Zooo mooi om te zieeennnn!! whoeehoe!! De ranger rijd snel door en we volgen ze in de bosjes. Wooow nog dichterbij nu! De leeuwen lopen weer terug de andere kant op, dus de ranger draait snel om en we volgen ze weer. Ik zie de poten waazig door de bosjes heen. We staan stil en ineens zie ik eentje wel heel dichtbij door de bosjes heen. Corbin en ik hangen van enthousiasme half uit de jeep. De ranger van de jeep achter ons roept dan ook dat we snel weer volledig in de jeep moeten gaan zitten. Whuhahaha, hoohoo hiieehie! Woepsie! Ja. Jezus! Ze zijn echt mega groot en zo dichtbij!! Een snelle sprong en we zijn leeuwen brokjes geworden natuurlijk. We genieten er nog eventjes van, maar dan hebben de leeuwen er genoeg van en ze gaan ervandoor.
Tijdens de safari zien we later ook nog twee neushoorns van een kleine afstand, ook heel erg vet. En natuurlijk vele andere dieren.
In de middag doen we nog een boottochtje van 2 uurtjes over de rivier. Gericht op het zien van krokodillen en nijlpaarden. Nou die zagen we dan ook in overvloed dit keer. Behoorlijk dichtbij weer. Hele families dikkerds bij elkaar. Wat een lelijke dieren eigenlijk als je ze zo op de oever ziet staan. Wel kei leuk als ze zo hun bek helemaal open doen. We zien ook nog een zeeadelaar dichtbij langsvliegen en ofcourse de krokodillen. Al vind ik die na mijn reisje door Florida niet zo heel interesant meer hihi.
